Vardavar. W Erywanie jest pond 40 stopni Celsjusza. Nagle z balkonu leci dziecięta wanienka wody i bombarduje grupę młodzieży, która biegnie do pompy, by napełnić swoje wiadra. Dziewczęta i chłopcy patrzą na bombardiera z balkonu. Odgrażają się, choć wiedzą, że tam nie sięgną. Nic nie szkodzi. W zamian za to oblewają inną bandę z sąsiedniego podwórka. I tak zaczyna się kolejna wodna bitwa.

Vardavar w Erywanie

Vardavar jest świętem, które obchodzi się 98 dni (14 tygodni) po Wielkanocy i przypomina polski, tradycyjny lany poniedziałek. Obecnie wpisuje się go w tradycję chrześcijańską, jako obchodzenie święta Przemienienia Pańskiego. Jednak Vardavar ma korzenie pogańskie i jest związany z boginią Astghik – opiekunką wody, piękna, młodości i płodności. W czasach przedchrześcijańskich Ormianie składali bogini w ofierze róże (po ormiańsku վարդ – czyt. vard) w czasie żniw. Obecnie święto obchodzi się w czerwcu lub lipcu, w miesiącach które charakteryzują się wysokimi temperaturami. Warto dodać, że wodne bitwy, po za ochłodzeniem, mają też swoją symbolikę. Woda w święto Przemienienia Pańskiego oczyszcza, a także jest atrybutem zmartwychwstania. Zgodnie z tradycją, niektórzy, po za oblewaniem się wodą, wypuszczają również gołębie i składają sobie życzenia zdrowia i szczęścia.

PS Serdecznie pozdrawiamy międzynarodową ekipę z hostelu Vagary, z którą przeżyliśmy niezapomniany Vardavar w Erywaniu.