W poszukiwaniu dzikości i oddechu bez maseczki ruszam w ulubionym kierunku – na wschód. Wracam w rodzinne strony. Nietypowo. Bez rodziny.
Przemyski dworzec autobusowy świeci pustkami. Inaczej przedstawia się wnętrze małego autobusu. Tu życie bucha mocą cebuli i wonią roboczych
ubrań powracających do domu ludzi. To ostatni kurs tego dnia. Mimochodem przysłuchuję się żywym rozmowom współpasażerów. Pojawiają się głównie trzy tematy: praca, rodzina i pandemia. Tuż po opuszczeniu granic miasta stłoczeni pasażerowie bez skrępowania ściągają „kowidowe” maseczki i chustki. Tak jakby przekroczyli magiczną granicę, gdzie już nie można się zarazić. Teraz są u siebie. Bezpieczni.
Z mostku siłą rąk
Po niespełna godzinnej przejażdżce, autobus dociera do ostatniego przystanku. Rybotycze są wioską, która do 1918 roku miała prawa miejskie nadane przez Kazimierza Jagiellończyka. W pierwszej połowie XVI wieku słynęły z pisania ikon. W środowisku historyków sztuki mówi się nawet o „szkole rybotyckiej”, harakteryzującej się wkomponowywaniem w ikony elementów miejscowej sztuki ludowej. Sympatycy architektury sakralnej z pewnością powinni zapuścić się 4 kilometry w górę Wiaru do Posady Rybotyckiej, gdzie odnajdą murowaną cerkiew obronną św. Onufrego, która jest najstarszą w Polsce. Natomiast tuż przed Rybotyczami mieści się kirkut, gdzie zachowało się 200 żydowskich nagrobków.
Więcej o Pogórzu Przemyskim oraz o tym dlaczego wolę rodzinną watahę przeczytacie w Magazynie Na Szczycie nr 4, czerwiec 2020. Do nabycia w wersji papierowej lub elektronicznej.
Awesome things here. I am very satisfied to look your post. Deonne Gamaliel Goldfarb
You have brought up a very wonderful points , regards for the post. Angela Calv Coleville
Say, you got a nice article. Really looking forward to read more. Much obliged. Donni Kenneth Sisto
I wanted to thank you for this great read!! I definitely enjoyed every little bit of it. Shel Antonio Patnode
If you are going for most excellent contents like myself, just pay a quick visit this site everyday as it gives feature contents, thanks| Klarika Allard Harle
I as well as my guys ended up reading the excellent items from the blog while all of the sudden I had a horrible suspicion I never thanked you for those secrets. My young boys were definitely consequently glad to study all of them and already have unquestionably been using those things. We appreciate you actually being indeed considerate as well as for making a decision on varieties of important guides millions of individuals are really desirous to understand about. Our honest regret for not expressing appreciation to you sooner. Hannis Dennison Olivette