W poszukiwaniu piątego kierunku – podróże w poziomie, pionie i w głąb
W podróży po Ukraińskim Zakarpaciu zatrzymujemy się w mieście Turka. 13 kilometrów od granicy z Polską, zwiedzamy siedmiotysięczne miasteczko, które uznawane jest za nieoficjalną stolicę Bojkowszczyzny. To tutaj od 1992 roku co pięć lat obywa się Światowy Festiwal Kultury grupy etnicznej górali zamieszkującej Karpaty Wschodnie.
Przy dworcu autobusowym w Przemyślu czekamy na transport, którym chcemy dotrzeć na przejście graniczne Medyka-Szeginie. W rozgrzanym powietrzu bardziej przypominającym upalne lato, niż przełom kwietnia i maja, daje się czy czuć niespokojną atmosferę oczekiwania. W tłumie Ukraińców, zmiętych trudami pracy wracających na krótki urlop do domów oraz nielicznej grupie wypachnionych turystów z Polski, wykorzystujących długi majowy weekend na odpoczynek, dajemy ponieść się wschodniemu klimatowi, gdzie „słońce wstaje i dzień się zaczyna”.
Czasami ciężko usiedzieć spokojnie w domu. Coś nas wzywa i pobudza do ruszenia w drogę, nawet na chwilę, na kilka dni. Dlatego bez zbędnego zastanawiania się wykorzystujemy majowy weekend i udajemy się w kierunku, który nam w duszy gra – na wchód. Tym razem Piąty Kierunek to Ukraina Zakarpacka.