W poszukiwaniu piątego kierunku – podróże w poziomie, pionie i w głąb
Drogi życiowe bywają różne. Jedne kręte, inne ciekawe, a jeszcze inne nadzwyczajne. A jaka jest w waszej opinii droga od sportowca i działacza sportowego do właściciela hostelu w Gruzji? Zapraszamy do lektury wywiadu, którego bohaterem jest Tomasz Groja – założyciel i szef Hostelu Freedom w Batumi.
Pewne wydarzenia z naszej przeszłości powracają w postaci celebrowania pamiętnych dat ich zaistnienia. Owe rocznice dla jednych są okazją do świętowania, dla drugich przyczynkiem do refleksji, a dla kogoś innego mogą zupełnie nic nie znaczyć. Nam w ostatni weekend wypadło multi-święto: 15-lecie małżeństwa, okrągła rocznica urodzin mojej żony, czyli kolejna „osiemnastka”, dzień dziecka dla Mikołaja oraz moje imieniny. Nasze multi-święto spędziliśmy „zwyczajnie” we troje z namiotem w Gorcach.
Przy dworcu autobusowym w Przemyślu czekamy na transport, którym chcemy dotrzeć na przejście graniczne Medyka-Szeginie. W rozgrzanym powietrzu bardziej przypominającym upalne lato, niż przełom kwietnia i maja, daje się czy czuć niespokojną atmosferę oczekiwania. W tłumie Ukraińców, zmiętych trudami pracy wracających na krótki urlop do domów oraz nielicznej grupie wypachnionych turystów z Polski, wykorzystujących długi majowy weekend na odpoczynek, dajemy ponieść się wschodniemu klimatowi, gdzie „słońce wstaje i dzień się zaczyna”.
Od kilku lat rodacy emigrują w poszukiwaniu siebie czy też lepszego skrawka ziemi do życia. Wśród nich są tacy, co swoje miejsce odnajdują w Gruzji. Jedną z takich osób jest Ewa Stachura – współwłaścicielka agencji turystycznej Mountain Freaks w Stepancmindzie.
Mikołaj podczas 8. Festiwalu Podróży i Przygody Bonawentura w Starym Sączu ma okazję brać udział w warsztatach prowadzonych przez Alicję Rapsiewicz. Temat: „Tam, gdzie skaczą kangury, czyli podróż do Australii”. Tak się składa, że przez moment warsztatów siedzę nieopodal i mimochodem słucham słów prowadzącej. Dowiaduję się, że w herbie Australii widnieją zwierzęta: kangur i struś emu. Ciekawostką, jaką mnie zaskakuje Alicja, jest informacja, że owe stworzenia nie potrafią się cofać, tzn. chodzić do tyłu. Symboliczne umieszczenie kangura i emu w herbie kraju nie jest przypadkowe. Oznacza to, że Australia nie…
Read more
Łapiemy stopa na drodze przed Abovyan. Nie stoimy długo, może 15 minut, i zatrzymuje się małe firmowe auto. Planujemy dojechać do Sevaberd, skąd chcemy rozpocząć kilkudniowy trekking przez góry Gegamskie i zdobyć najwyższy szczyt pasma Azhdahak 3597m n.p.m. Kierowca z radością zawozi nas na południe zamiast na północ. Tak trafiamy do Klasztoru Geghard, miejsca gdzie przechowywano Włócznię Przeznaczenia. [zapiski z pamiętnika]