W poszukiwaniu piątego kierunku – podróże w poziomie, pionie i w głąb
Stepancminda. Większość turystów wysypujących się z marszutki podnosi swój wzrok na zachód w stronę klasztoru Cminda Sameba 2170 m n.p.m., za którym piętrzy się majestatyczny Kazbek 5054 m n.p.m. Patrzę w drugą stronę. Masyw Kuro tonie w tajemniczych chmurach.
Chaukhi – gruzińskie Dolomity to miejsce buzuje górskością. Wystarczy stanąć w wiosce Achkhoti tyłem do Kazbeku i ruszyć (wersja dla turystów dwunożnych) lub przejechać (wersja dla turystów iluś tam śladowych) przez dolinę Sno. Dalej trzeba skręcić na północny-wschód minąć wioskę Juta i podejść wzdłuż rzeki Chaukhistskali, by stanąć twarzą w twarz z masywem. Pamiętam, że było tam wszystko, co kocham w górach. Dzikość skał, zieloność trawy, biel śniegu, porywistość wiatru, szmer czystego strumienia, mleczność chmur, elektryczność burz, bliskość nieba, szacunek gruzińskich wspinaczy do matki Ziemi. Wspinaliśmy się tam dwa razy….
Read more
Gruzini Kazbek nazywają Mkinwarcweri, co można przetłumaczyć jako „lodowa góra”, „góra z lodowym szczytem” lub „mrożący zimny szczyt”. Osetyjczycy mówią Chazybiedży-Choch lub Urschoch/Urszchoch, czyli dosłownie „biała góra”. Notabene Chazybiedży-Choch, to przydomek osetyńskiego legendarnego strongmana Kanukowa Temirbolata (Bola) Dudarikojewicza (1869-1922) ze wsi Koban. Wracając do nazwy, Kazbek, Czeczeni nazywają Baszlam, co oznacza „topniejąca góra”. W Dagestanie używa się raczej rosyjskiej nazwy Kazbiek. Jednak niezależnie od nazwy, ten potężny pięciotysięcznik za każdym razem jest dla mnie jak latarnia na drodze Gruzja-Osetia Północna. Kiedy wychodzę z namiotu w Stepancmindzie czy w Dolinie Sno…
Read more
Władimir Iljicz Uljanow i Iosif Wissarionowicz Dżugaszwili, czyli Lenin i Stalin. Ich pomniki, popiersia, wizerunki czy obrazy w prywatnych domach niejednokrotnie okraszane świeżymi kwiatami, nie tylko od święta, mają się bardzo dobrze w wielu miejscach w postsowieckich republikach na Kaukazie. Są wiecznie żywi w pamięci niektórych ludzi w Armenii, Gruzji, Dagestanie czy Osetii Północnej. Tylko w Czeczenii i Inguszetii „wiecznie żywi” nie mogą liczyć na sympatyków. Szczególnie ten drugi, który odpowiada za deportację Wajnachów w 1944 roku. Natomiast wg badań Centrum Analitycznego Jurija Lewady w opinii Rosjan Stalin jest „najwybitniejszą…
Read more
Wyprawa 2018 to wspaniałe podsumowanie naszych ośmiu spotkań z tym rejonem świata. Obcowanie z dzikością gór Kaukazu, piękno przyrody, emocjonujące spotkania z ludźmi oraz satysfakcja z przemierzenia szlaku Janapar Trail, jako pierwsza rodzina na świecie.
Drogi życiowe bywają różne. Jedne kręte, inne ciekawe, a jeszcze inne nadzwyczajne. A jaka jest w waszej opinii droga od sportowca i działacza sportowego do właściciela hostelu w Gruzji? Zapraszamy do lektury wywiadu, którego bohaterem jest Tomasz Groja – założyciel i szef Hostelu Freedom w Batumi.