
Kiedy odchodzą wybitni ludzie, ludzkości nie pozostaje nic innego jak pamiętać o nich i kontynuować dzieła znakomitych twórców. Podobnie jest w przypadku profesora Krzysztofa Skóry – biologa, dydaktyka, obrońcy bałtyckiej fauny i flory, twórcy i Dyrektora Stacji Morskiej w Helu. Dziś w nocy przypada pierwsza rocznica śmierci Profesora Krzysztofa Skóry.
Stacja Morska Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego w Helu im. Profesora Krzysztofa Skóry
Jest to jedyna tego typu placówka naukowo-dydaktyczna w Polsce. Wielu turystów Stację Morską kojarzy z fokarium, które de facto nie jest atrakcją turystyczną, lecz miejscem edukacyjnym i ośrodkiem badań biologicznych, weterynaryjnych i hodowlanych nad fokami. Tym samym helska stacja wspomaga międzynarodową akcję odtwarzania i ochrony zasobów fok na Bałtyku. Dla zainteresowanych polecamy podglądanie fokarium online – foki są karmione o 11.00 i 14.00.
Poza badaniami naukowymi fauny i flory Stacja Morska prowadzi zajęcia dydaktyczne zarówno dla studentów jak i uczniów z całej Polski (tzw. „Błękitna Szkoła”). Obecnie pracownicy Stacji Morskiej w Helu pracują nad projektem „Błękitna Wioska”. Jego celem jest powstanie odpowiedniej infrastruktury dla prowadzenia badań i edukacji morskiej w duchu poszanowania przyrody Bałtyku i zasad zrównoważonego rozwoju turystyki i rybołówstwa. Starania obejmują między innymi rekonstrukcję bałtyckiej wioski rybackiej sprzed stu lat, rekultywację przyrodniczych siedlisk wydmowych, a także budowę ośrodka badań i edukacyjnej ekspozycji morświnów. Trzymamy kciuki za kontynuatorów dzieła Profesora Krzysztofa Skóry.
PS 31 marca 2016 roku Senat Uniwersytetu Gdańskiego nadał Stacji Morskiej Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego imię Profesora Krzysztofa Skóry.
- Fokarium jest częścią naukowo-edukacyjnej placówki Uniwersytetu Gdańskiego. Wspomaga odtworzenie i ochronę fok szarych w rejonie południowego Bałtyku.
- Opłata za wstęp do fokarium służy do pokrycia kosztów utrzymania placówki.
- Ze Stacją Morską w Helu współpracują wolontariusze „Błękitnego Patrolu” WWF.
- Nazwa foka szara „Halichoerus grypus” to mieszanka greckiego „halios” – morze, „khorios” – świnia i łacińskiego „grypus” – haczykowaty nos. Można zatem powiedzieć, że foka szara to morska świnia o haczykowatym nosie. Inna nazwa to szarytka morska.
- Ludzie w przeszłości z fok pozyskiwali mięso, olej, tran, narządy, skóry. Na zdjęciu mini foczka zrobiona z prawdziwego futerka szczeniaka foczego.
- W 2001 roku wrzucane przez ludzi monety do basenu hodowlanego zabiły Krysię. Z jej żołądka wyjęto 697 monet, które potraktowała jak pokarm. Krysia przeżyła w helskim fokarium 3 lata i 39 dni.
- Foki w helskim fokarium karmione są rybami złowionymi przez rybaków w polskiej strefie Morza Bałtyckiego. Ponad 90% ich diety to śledzie.
- Największe współczesne zagrożenia dla fok to: przyłów (przypadkowe zaplątanie się w sieci), zanieczyszczenie środowiska (związki chlorowcopochodne i metale ciężkie) oraz brak spokoju na siedliskach (intensywny rozwój turystyki).
- W Helu znajduje się Dom Morświna. Obecnie w Bałtyku ten ssak, spokrewniony z delfinem, występuje sporadycznie i jest skrajnie zagrożony wyginięciem.