W poszukiwaniu piątego kierunku – podróże w poziomie, pionie i w głąb
Kaukaz po raz siódmy to autorskie podsumowanie wyprawy 2017 roku. Tym razem w ramach cyklicznych spotkań Klubu Podróżników Śródziemie prezentacja odbywa się w Artetece Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Krakowie. Nieobecnym, ale zainteresowanym tematem, polecamy nagranie całej prezentacji.
Przy dworcu autobusowym w Przemyślu czekamy na transport, którym chcemy dotrzeć na przejście graniczne Medyka-Szeginie. W rozgrzanym powietrzu bardziej przypominającym upalne lato, niż przełom kwietnia i maja, daje się czy czuć niespokojną atmosferę oczekiwania. W tłumie Ukraińców, zmiętych trudami pracy wracających na krótki urlop do domów oraz nielicznej grupie wypachnionych turystów z Polski, wykorzystujących długi majowy weekend na odpoczynek, dajemy ponieść się wschodniemu klimatowi, gdzie „słońce wstaje i dzień się zaczyna”.
Czasami ciężko usiedzieć spokojnie w domu. Coś nas wzywa i pobudza do ruszenia w drogę, nawet na chwilę, na kilka dni. Dlatego bez zbędnego zastanawiania się wykorzystujemy majowy weekend i udajemy się w kierunku, który nam w duszy gra – na wchód. Tym razem Piąty Kierunek to Ukraina Zakarpacka.
Od kilku lat rodacy emigrują w poszukiwaniu siebie czy też lepszego skrawka ziemi do życia. Wśród nich są tacy, co swoje miejsce odnajdują w Gruzji. Jedną z takich osób jest Ewa Stachura – współwłaścicielka agencji turystycznej Mountain Freaks w Stepancmindzie.
Mikołaj podczas 8. Festiwalu Podróży i Przygody Bonawentura w Starym Sączu ma okazję brać udział w warsztatach prowadzonych przez Alicję Rapsiewicz. Temat: „Tam, gdzie skaczą kangury, czyli podróż do Australii”. Tak się składa, że przez moment warsztatów siedzę nieopodal i mimochodem słucham słów prowadzącej. Dowiaduję się, że w herbie Australii widnieją zwierzęta: kangur i struś emu. Ciekawostką, jaką mnie zaskakuje Alicja, jest informacja, że owe stworzenia nie potrafią się cofać, tzn. chodzić do tyłu. Symboliczne umieszczenie kangura i emu w herbie kraju nie jest przypadkowe. Oznacza to, że Australia nie…
Read more
Spotkania z ludźmi i opowiadanie o miejscach, które się odwiedziło, to powszechne funkcje każdego festiwalu podróżniczego. Jednak perfekcyjna organizacja, nietuzinkowe postaci na scenie, klimat tworzony przez konkretne osoby oraz żywo reagujący widzowie to już cechy jedynej w swoim rodzaju imprezy, która po raz ósmy odbyła się w Starym Sączu. Mowa o 8 Festiwalu Podróży i Przygody Bonawentura. Oto nasze impresje.