W poszukiwaniu piątego kierunku – podróże w poziomie, pionie i w głąb
Miał być Bliski Wschód, ale w związku z pandemią koronawirusa nasz lot został odwołany. Wdrożyliśmy więc plan B (w zapasie były jeszcze C i D). I tak obszarem naszych poszukiwań Piątego Kierunku w trakcie letniego wypadu została Turcja – wyprawa 2020.
Wypływające z morza chmur słońce oświetla brunatne plamy na przykościelnych kamieniach. Majestatyczny spektakl oglądam, na szczycie Dizapayt 2478 m n.p.m. gdzie mieści się najwyżej położona świątynia chrześcijańska w Górskim Karabachu. Dziś znów tu poleje się szkarłatna jucha ze zwierzęcych ofiar składanych przez Ormian. Krew i wino w tym rejonie tworzą nierozłączną parę, niczym życie i śmierć.
Po przejściu przez Lwią Bramę w północnych murach obronnych Ani, naszym oczom ukazują się rozsiane po sporym terenie liczne budowle. Największym i najważniejszym budynkiem w dawnej stolicy Armenii jest Katedra Matki Bożej.
W poszukiwaniu dzikości i oddechu bez maseczki ruszam w ulubionym kierunku – na wschód. Wracam w rodzinne strony. Nietypowo. Bez rodziny.
Od płaskowyżu usianego perłami architektury ormiańskiej oddzielają nas mury obronne. Ich północne ściany wraz z bramami oraz wieżami są pierwszym dowodem potęgi średniowiecznego miasta Ani.
Muzeum Pisanek w Kołomyi w obwodzie iwanofrankiwskim odwiedzamy podczas podróży sentymentalnej. Obok zabytkowych kościołów i Muzeum Huculszczyzny i Pokucia, to nie tylko unikatowy budynek, ale współczesny symbol Kołomyi. Muzeum obecnie posiada 12 tysięcy pisanek, jednak kolekcja wraz z czasem rośnie. Wśród eksponatów można podziwiać pisanki zarówno z Ukrainy, jak i z całego świata. Warto zaznaczyć, że nie brakuje również świątecznych jajek z Polski.