W poszukiwaniu piątego kierunku – podróże w poziomie, pionie i w głąb
Co słychać u poszukiwaczy Piątego Kierunku? Zaglądnij w aktualności: co, gdzie i kiedy – przeczytaj. Może znajdziesz co, Cię zainspiruje.
Pewnego listopadowego dnia moja żona dzwoni do mnie podekscytowana: – Są tanie bilety na Bliski Wschód. – Gdzie konkretnie? – Do Jordanii – z niepewnością w głosie odpowiada. 15 minut potem oddzwaniam: – Kupione. I tak, spontanicznie spędzamy Boże Narodzenie na Bliskim Wschodzie.
XXXV OSOTT to Ogólnopolskie Spotkanie Obieżyświatów, Trampów i Turystów. Najstarsza impreza w Polsce, skupiająca środowisko ludzi zainteresowanych odkrywaniem świata poprzez podróże, tradycyjnie odbyła się w Rzeszowie. Poza dwoma prezentacjami: „Dżanapar, znaczy droga” oraz „Kaukaz – religie, wierzenia, mity” Konrad wystawił zdjęcia w konkursie na Foto-Hit 2019. Jedno z nich zyskało uznanie uczestników spotkania i tym samym, „Smocze Jezioro – Azhdahak” stało się wyróżnionym foto-hitem 2019.
15 lat temu ruszyliśmy w podróż poślubną w ortalionach bez membrany, z prostymi plecakami i namiotem w stronę, którą polubiliśmy najbardziej… na wschód. To był początek wspólnego podróżowania, wspinaczek, trekkingów, włóczenia się pieszo i autostopem. W kryształową rocznicę ślubu wracamy do źródła. Idziemy przez Czarnohorę, gdzie nasze buty w rytmie zakochanych serc zostawiały ślady na tej samej ścieżce. Tym razem śladów jest więcej. Idziemy we troję. Ona, ja i nasz nastoletni syn Mikołaj.
Letnia wyprawa 2019 odbyła się w naszym ulubionym kierunku – na wschód. Jak zwykle poruszaliśmy się autostopem i odwiedziliśmy Kaukaz, potem przez Turcję ruszyliśmy szlakiem kultury ormiańskiej oraz religii jezydzkiej, by dotrzeć do Północnego Iraku. Na koniec przechodzimy Czarnohorę, podobnie jak 15 lat temu podczas podroży poślubnej.
To miała być podróż sentymentalna. 15 lat temu ruszyliśmy w podróż poślubną w ortalionach, z plecakami i namiotem w stronę, którą lubimy najbardziej… na wschód. Przemierzyliśmy wówczas między innymi pasmo Czarnohory na terenie zachodniej Ukrainy i góry Fogaraskie w Rumunii. Z tamtego wyjazdu, pamiętam ciągły deszcz, kostki sojowe na obiad i liczne ataki pasterskich psów. Nie zapomnę też, że to właśnie tam odkryliśmy, że szukanie Piątego Kierunku to nasza wspólna pasja. Tym razem, na ile czas długiej majówki pozwalał, jedziemy we troje: Beata, ja (Konrad) i nasz, nastoletni syn Mikołaj.
Rozbijamy namiot u podnóża góry Ara powyżej wioski Zoravan przy morelowych sadach. Noc mija niezwykle spokojnie. O poranku pojawia się gospodarz i częstuje słodkimi owocami. Nieśpiesznie zjadamy darmowe śniadanie. Z dystansu patrzę na wulkan, który z profilu ma przypominać leżącego legendarnego bohatera Armenii, który rządził w IX wieku p.n.e. królestwem Biajni, znanym pod nazwą Urartu.