W poszukiwaniu piątego kierunku – podróże w poziomie, pionie i w głąb
Gruzja według legendy to raj na Ziemi. Jak w takim miejscu udaje się realizować marzenie o prowadzeniu własnego baru i hostelu? Zapraszamy do przeczytania wywiadu z Karoliną Balińską – właścicielką Reggae Bar&Hostel w Gonio.
Tradycyjnie na kilka tygodni przed kolejną wyprawą, dzięki uprzejmości Klubu Podróżników prowadzimy Slajdowisko w Piwnicy Pod Baranami 2017. Z wielką przyjemnością wspominamy, co wydarzyło się w 2016 roku na naszym Kaukazie. Dziękujemy wszystkim gościom za obecność, a Albinowi Marciniakowi, za możliwość kolejnego wystąpienia w ramach cyklicznych spotkań podróżniczych. Słowa podziękowania kierujemy do naszych partnerów za wsparcie projektu Piąty Kierunek. Szczególnie dziękujemy Regatta Great Outdoors za nagrody dla publiczności.
Majówkowe refleksje kapią jak deszcz, który w ostatnim czasie upodobał sobie nasze rejony i nie odpuszcza. Niby początek maja i długi weekend sprzyjają różnym eskapadom, jednak pogoda nie daje forów. Na szczęście nie jesteśmy z cukru i ruszamy na jednośladach napędzanych siłą mięśni na Jurę Krakowsko-Częstochowską.
Abchazja po abchasku to Apsny, co oznacza „ziemia z duszą”. Ponoć każda dusza ma traumę. Moja ma. Na dodatek to trauma abchaska.
Armenia – historyczne imperium, dziś „zubożałe państewko na Kaukazie Południowym”. Taki opis widnieje na tyle okładki. W obecnej Armenii czuję się trochę jak w drugim domu. Dlatego z wielkim zaciekawieniem wziąłem do ręki Karawany śmierci autorstwa Andrzeja Brzezieckiego oraz Małgorzaty Nocuń. Niestety, z każdą stroną mój entuzjazm do książki malał. Dlaczego?
Lubię promienie wiosennego słońca. Budzą we mnie nieco wychłodzoną po zimie energię, która czai się w komórkach mojego ciała. Ów wigor rozchodzi się wówczas powoli po całym ciele, niczym ciepło w trzewiach po wypiciu gorącej herbaty. Słońce na wyspie wiecznej wiosny wstaje i dzięki niemu staję się fertyczny. Zbieram się do życia. Otwiera się nowy dzień. Uśmiecham się wówczas i głęboko wciągam powietrze. Dzięki słońcu wypełnia mnie życiodajny tlen. [zapiski z pamiętnika]